Werken aan euh... een nieuw project

Ik kan het niet helpen: als ik ergens een mooi patroon zie, moet ik er aan beginnen. En dat was nu niet anders. Stofjes kiezen, stofjes precies genoeg snijden, me afvragen of ik het technisch wel zal aankunnen, of ik het geduld zal opbrengen, of alle hoekjes en kantjes netjes zullen passen, dat is voor mij het leuke deel aan het maken van een quilt. Voor wat daarna komt is er vaak iets minder enthousiasme.

Maar dit is het patroon waar ik nu niet aan kon weerstaan: Jazz Hands van Sarah Fielke

Het patroon komt uit het boek Nieuwe Quiltontwerpen van Sarah Fielke (originele titel: Material Obsession 2). In De Slegte gekocht, als ik me goed herinner, maar ook nog te vinden op Amazon UK, net als haar andere boeken, Material Obsession en Quilting: From Little things.

Mooie dingen staan daar in, maar meestal niet simpel. Maar daar hou ik wel van. Soms is het leuk om hele simpele rechttoe-rechtaan quiltjes te maken, andere keren mag het wat uitdagender zijn.

Na een ganse zondag (mijn huisgenoten moesten naar het frietkot) en 3 avonden op de zolder doorgebracht, had ik gisteravond de eerste van 12 sterren klaar.

Het midden moet ik opnieuw doen, dat is altijd het moeilijkste deel met alle naden die daar samenkomen, en zeker met de streepjesstof moet dat perfect zijn. Volgens de handleiding van het boek moet alles met de hand genaaid worden, maar dat geduld ontbreekt me. Alles wordt hier machinaal gestikt, en dit patroon vormt het perfecte oefenterrein om Y-naden onder de knie te krijgen.

Ik dacht dat ik een nieuwe manier gevonden had om alle delen aan elkaar te stikken en toch geen probleem te hebben met de centrale naden. Niet dus. Straks weer losmaken en een uurtje aan prutsen, dan komt het wel in orde. Het is een ontwerp dat om sterke contrasten vraagt om de tekening mooi te laten uitkomen. Deze is ok, maar ik zal in de volgende sterren toch proberen alles wat meer te laten knallen.