La donna è mobile: making a quilt using the Rigoletto method

Have you ever heard of the Rigoletto method for making a quilt? No? Well, maybe that's because you're one of those people who plan their quilts. You make a design, choose the colours and the fabrics, count how much fabric you need, buy the exact amount of fabric, make time, cut the fabric, make the quilt, done.

Heb je al gehoord van de Rigoletto-methode om een quilt te maken? Nee? Wel, misschien is dat omdat jij één van die mensen bent die een quilt plannen. Je maakt een ontwerp, kiest de kleuren en de stoffen, berekent hoeveel stof je nodig hebt, koopt de exacte hoeveelheid benodigde stof, maakt tijd, knipt de stoffen, maakt de quilt, gedaan.

I'm not like that. I usually start with a plan in mind and start cutting my fabric, but then I discover I don't have enough fabric, so I change my plan, don't like the second fabric, change my plan again, order new fabric, wait 3 weeks for the fabric to arrive, oops don't have time to work on it once the fabric is there, change my plan again, and so on and on and on. As I insist there is a method to this madness,  I'm calling it the Rigoletto method. Verdi already knew it: la donna è mobile.

Ik ben niet zo. Meestal heb ik wel een plan ergens in mijn hoofd en begin ik de stof te snijden, dan ontdek ik dat ik niet genoeg stof heb, dus verander ik mijn plan, tweede stoffenkeuze is niet geweldig, opnieuw plan aanpassen, nieuwe stof bestellen, 3 weken wachten tot de stof er is, oeps geen tijd om aan de quilt te werken wanneer de stof aankomt, weer plannen aanpassen, enzovoort, enzovoort. Omdat ik er van overtuigd ben dat dit wel degelijk een methodische aanpak is, noem ik het de Rigoletto-methode. Verdi wist het al: la donna è mobile.

The downside to the Rigolleto method is that it takes ages to finish a quilt. The upside is that there are plenty of surprises in the process of making a quilt. Some are good, others less so, but they all need creative solutions. And that is exactly what I like about it.

Het nadeel van de Rigoletto-methode is dat het een eeuwigheid duurt vooraleer een quilt af is. Het voordeel is dat er een heleboel verrassingen opduiken tijdens het maken van de quilt. Sommige zijn goed en andere vervelend, maar ze hebben allemaal creatieve oplossingen nodig. En dat is precies wat ik er leuk aan vind.

At the moment I am using this method on my hexagon quilt (deliberately of course) and as you can see it has changed a lot over the past weeks.

Momenteel gebruik ik deze methode voor de hexagoon-quilt (helemaal met opzet natuurlijk) en zoals je kan zien heeft die een heleboel veranderingen ondergaan de afgelopen weken.

This is how the quilt started...
Zo zag de quilt eruit in het begin...

And then I did this...
En dan deed ik dit....

And after looking at this picture in Brigitte Giblin's book, I'm trying something else again...
En nadat ik deze quilt zag in het boek van Brigitte Giblin, probeer ik weer wat anders...

This fabric in the middle? Hmmmmm...

Deze stof in het midden? Hmmmm...

Or this one?

Of deze? 

Or maybe this one?

Of misschien wel deze?

I like the last one, let's try it with a border.

Die laatste vind ik leuk, eens zien wat het geeft met een boordje er rond.

I'm still searching for the perfect layout, I'll probably make changes again and it 'll take months before it's finished, but I'm so enjoying this method! And you? Are you a planner or a "donna"?

Ik zoek nog altijd naar de perfect layout, er volgen ongetwijfeld nog wijzigingen en waarschijnlijk duurt het nog maanden vooraleer de quilt af is, maar ik geniet zo van deze methode!  En jij? Ben jij een planner of een "donna"?